Under the weight of gaze

You become a quantum blur—
one self at your desk,
another in the meeting room,
warping under their gaze,
shaping into what you think they want.

Their eyes strip away your footing,
and now you walk the tightrope
of unspoken politics,
balancing on the wire of power,
where smiles are weapons
and silence is strategy.

Simple tasks loom like trials,
but the real test is not the work—
it’s the slow erosion of certainty.
Each day you prove yourself,
but never feel you’ve passed.
Every email, a dissection,
each misstep, a power shift
confirming you’re losing ground.

You’re not working anymore—
you’re performing.
Every move,
every word under scrutiny.
Soon, even you don’t know
where you end
and the game begins.

Pod Ciężarem Spojrzeń

Stajesz się kwantowym rozmyciem—
jednym sobą przy biurku,
innym w sali konferencyjnej,
deformowanym pod ich spojrzeniami,
dopasowujesz się do tego, kim myślisz, że chcą, żebyś był.

Ich spojrzenia odbierają ci grunt pod nogami,
teraz balansujesz na linie niepisanych zasad,
gdzie uśmiechy są bronią,
a milczenie strategią.

Proste zadania urastają do rangi procesów,
ale prawdziwą próbą nie jest praca—
to powolna erozja pewności.
Każdego dnia udowadniasz swoją wartość,
ale nigdy nie czujesz, że zdałeś.
Każdy e-mail to sekcja zwłok,
każda pomyłka to zmiana układu sił,
która potwierdza, że tracisz kontrolę.

Już nie pracujesz—
grasz swoją rolę.
Każdy ruch,
każde słowo jest obserwowane.
Wkrótce sam nie wiesz,
gdzie kończysz się ty,
a zaczyna gra.