duszynska art.

subconscious whisper

By

What does my subconscious whisper,
when it sneaks in?

I freeze.
I hide.
I run.
My mind—a house, solid at the foundation,
but lift the weight,
and the upper floor creaks,
fragile under the strain.
Now I see it—
how close I am to falling.

Below, a muddy road
where others have already drowned.
I feel them—unseen,
waiting to swallow me whole.

How much farther do I have to go?
Do I keep walking,
or let the road take me?
No signs,
no hand to hold.
Ahead, headlights blind me—
everything I buried clawing its way to the surface.

And what if what I locked away
collides with me?
It’s me against the slow creep,
as life rushes past
in the opposite direction.

Maybe tomorrow will bring an answer.
But today,
I keep moving.
Nothing waits for me ahead.

Look at me.
All this time,
you’ve avoided my gaze,
but I won’t disappear.

The road is still muddy,
still dark.
When life speeds up,
step aside.
Everything passes—
even this.

When it does,
ask yourself—
was the weight you let fall
ever really that heavy?

_______

szept podświadomości

Co szepcze moja podświadomość,
kiedy się zakrada?

Zamieram.
Ukrywam się.
Uciekam.
Mój umysł—dom, mocny na dole,
ale podnieś ciężar,
a górne piętro trzeszczy,
kruche pod naporem.
Widzę to teraz—
jak blisko jestem upadku.

Poniżej błotnista droga,
gdzie inni już utonęli.
Czuję ich—niewidzialnych,
czekających, aż i mnie pochłoną.

Jak daleko muszę iść?
Czy iść dalej,
czy pozwolić, żeby droga mnie zabrała?
Brak sygnału,
żadnej ręki do trzymania.
Przede mną oślepiają mnie reflektory—
wszystko, co zakopałem, wyrywa się na powierzchnię.

A co, jeśli to, co zamknąłem na klucz,
zderzy się ze mną?
To ja kontra pełzanie,
gdy życie mknie obok
w przeciwnym kierunku.
Jutro może przynieść odpowiedź.
Ale dzisiaj,
idę dalej.
Nic nie czeka przede mną.

Spójrz na mnie.
Cały ten czas
unikałeś mojego spojrzenia,
ale ja nie zniknę.

Droga wciąż błotnista,
wciąż ciemna.
Kiedy życie przyspiesza,
zrób krok w bok.
Wszystko przemija—
nawet to.

Gdy minie,
zastanów się—
czy ciężar, który zrzuciłeś na górze,
naprawdę był aż tak ciężki?


More:


One response to “subconscious whisper”

  1. […] subconscious whisper […]