The Art of Receiving

I wandered the forest,
empty hands.

Why do they find
what never comes to me?
Why is nothing given,
why must I search so hard?

“If I find one,
just one mushroom,
I’ll believe in receiving—
in something coming
without effort, without struggle.”

For so long,
I’ve given,
poured out,
to receive
always felt like stealing
what wasn’t meant for me.

Time passed,
and there it was—
a mushroom,
growing in my garden,

a quiet gift,
offered, unasked.

No guilt,
no battle,
just there, waiting,
as if it knew I was ready.

Now I walk,
finding the balance—
giving without losing,
receiving without guilt.

The world offers,
and I take.

Sztuka Przyjmowania

Wędrowałam po lesie,
puste dłonie.

Dlaczego inni znajdują
to, co nigdy nie przychodzi do mnie?
Dlaczego nic nie jest mi dane,
dlaczego muszę szukać tak ciężko?

„Jeśli znajdę jednego,
tylko jednego grzyba,
uwierzę, że można otrzymywać—
że coś przyjdzie
bez wysiłku, bez walki.”

Tak długo
dawałam,
oddawałam,
a przyjąć
zawsze wydawało się kradzieżą
tego, co nie było dla mnie.

Czas minął,
i tam był—
grzyb,
rosnący w moim ogrodzie,

cichy dar,
ofiarowany, nieproszony.

Bez winy,
bez walki,
po prostu tam, czekając,
jakby wiedział, że jestem gotowa.

Teraz idę,
odnajdując równowagę—
dając bez straty,
przyjmując bez winy.

Świat oferuje,
a ja biorę.